کتاب اخلاق الاهی ـ جلد نهم: آزمایش الاهی اثر آیت الله العظمی مجتبی تهران منتشر شد.
“
مبحث امتحان یا آزمایش الهی یکی از مباحث مهم اخلاقی است که حجم چشمگیری از آیات و روایات را به خود اختصاص داده است. آیات و روایات مربوط به این موضوع مبیّن آن است که امتحان سنّت خدای متعال است و کسی را از آن گریزی نیست. در ارتباط با این موضوع سؤالات کوچک و بزرگ زیادی در ذهن هر مسلمانی مطرح می‌شود سؤالاتی که اگر پاسخ مناسبی پیدا نکنند، هر یک از آن‌ها می‌تواند راه نفوذی برای شک و تردید به حوزه باورها و عقاید انسان باز کند.
برخی پرسشهای مهم در این زمینه از این قرار است: نخست سؤال از چرایی آزمایش. خداوند متعال حکیم و تمامی کارهای او هدفمند است؛ بنا براین آزمایش بندگان هم با هدفی حکیمانه صورت می‌گیرد؛ ولی این هدف چیست؟ آزمایش معمولا برای کشف مجهولی صورت می‌گیرد؛ آیا چیزی از امور بندگان برای خدا مجهول است تا از طریق آزمایش به آن آگاه شود؟
پرسش دوم، سؤال از چگونگی آزمایش است. آزمایش الاهی چگونه برگزار می‌شود؟ خداوند متعال چگونه و از چه طریقی بندگانش را میآزماید؟ به عبارت دیگر این سؤال در باره اسباب آزمایش است. شناسایی اسباب آزمایش این فرصت را به ما می‌دهد که با آمادگی بیشتری با آزمایش مواجه شویم.
پرسش دیگر درباره اطلاع از آزمایش است؛ ما چگونه می‌فهمیم که در معرض آزمایش قرار داریم؟
پرسش دیگر در باره راه‌های موفقیت در آزمایش الهی است. انسان چگونه می‌تواند در آزمایش خدا، پیروز و سربلند شود و در چه صورتی ناکام و مردود می‌شود. و در نهایت این سؤال مطرح می‌شود که این آزمایش‌ها چه اثری در زندگی انسان دارند؟ آیا آثار آزمایش تنها در زندگی اخروی آشکار می‌شود یا در زندگی دنیوی هم تأثیرگذار است؟ آیا نوع رویارویی انسان با آزمایش، آثار آن را تغییر می‌دهد یا در هر صورت نتایج یکسانی دارد؟
آنچه گذشت برخی از پرسشهای مهم مربوط به آزمایش الهی است. این کتاب میکوشد پرسشهای فوق و مواردی نظیر آن را از دیدگاه قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) و نیز از منظر علمای اخلاق مورد بررسی قرار دهد.
“
