آرزوی سفر در زمان بخشی از خیال پردازی هر کدام از ماست. اینکه سفر به آینده باشد یا گذشته به نسبت هر کس متفاوت است. بعضی سودای سر درآوردن از آینده و زیستن با آیندگان را در سر می پرورانند و بعضی رؤیای سیر و سلوک میان گذشتگان را دارند.
ادبیات داستانی هم از دل همین خیالات سر بر می آورد و اندیشیدن به زمان و مکان هایی متفاوت است که داستان را می آفریند.
«امیرحسین قاضی» نویسنده خوش آتیه و مستعد در کوششی چشمگیر در داستانی پرکشش و ملموس دنیایی آفریده که می توانست تاریخ همین سرزمین باشد.
قاضی در رمان «دیوار ۱۳۵۸» در ژانر علمی تخیلی در دوره ای از تاریخ ایران دست برده که هر روزش اتفاقی سرنوشت ساز می افتاده؛ تهران سال ۱۳۵۸.
داستان با سفر جوانی از امروز به گذشته شکل می‌گیرد. نویسنده شخصیت محوری داستانش را در موقعیتی قرار می‌دهد که دست به تغییر تاریخ بزند. جوانی شبیه به جوان‌های اطراف ما که در موقعیتی تاریخی از لاک روزمرگی بیرون می‌آیند و در موقیعت‌های سرنوشت ساز گوهر نهفته خود را بروز می‌دهند و به قهرمان‌های تاریخ ساز تبدیل می شوند.
داستان دیوار در بحبوحه روزهای پرتلاطم سال ۱۳۵۸ ایران می گذرد. قهرمان داستان در خیابان‌های تهران آن روزگار قدم می زند، از ساختمان نوپای پلاسکو خرید می‌کند و به تهران این روزها بر می‌گردد و چیزهایی را می‌بیند که دیگر نیست.
این کتاب از اولین های این ژانر جذاب است که به همت انتشارات کتابستان به چاپ رسیده است و می توان گفت نویسنده نیز در پیاده سازی دنیای داستانی این ژانر درست عمل کرده و ماجرایی خلق کرده که به شدت ملموس، باورپذیر و البته پرالتهاب است. داستان مایه های جنایی هم دارد و شخصیت داستان که به دلایلی خاص می تواند به گذشته سفر کند، درگیر ماجرای قتل های زنجیره ای می شود که در آینده درباره اش می دانسته و حالا در گذشته به دنبال قاتل می گردد.
البته ماجراجویی قهرمان داستان به همین جا محدود نمی شود به ترورهای معروف آن سال ها هم می پردازد که ماجراهای نفس گیرش را باید در کتاب بخوانید.
امیرحسین قاضی نشان داده که در داستان سرایی عاشقانه نیز کارش را بلد است و در فضایی غبطه برانگیز داستان عشق قهرمان داستانش را به گرمی روایت می کند. خواندن این رمان که دست‌های شما را می‌گیرد و به تهران ۱۳۵۸ می‌برد از دست ندهید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.