“
امر به معروف و نهی از منکر از جمله مهم ترین دستورهای دینی و تکالیف الاهی است مه اهمیت زیادی را نسبت به بسیاری از واجبات دیگر دارد، چرا که رواج خوبی ها و واجبات در گرو انجام این تکلیف می باشد. قیام ها و حق طلبی های ائمۀ دین در قالب امر به معروف و جلوگیری از منکر صئرت گرفته است که یکی از آن ها قیام خونین سیدالشهداء در کربلاست که عملاً و صراحتاً انگیزه قیام را عمل به این واجب برشمرده اند. در مورد امر به معروف و نهی از منکر باید پرسید که آیا همان قدر که در متون دینی تأکید شده اهمیت آن درک شده؟ از ابعاد و ویژگی ها و چند و چون آن به اندازۀ کافی اطلاع داریم؟ این فرضیه چه نقش و جایگاهی در جامعه می تواند ایفا کند و تا حد مطلوب چه مقدار فاصله داریم؟
در این نوشتار سعی شده است که در حد توان ابعاد موضوع در پنج فصل بررسی شود: فصل اوّل به کلیات و تعریف مفاهیم اختصاص دارد و در فصل دوم، ضرورت نظارت و امر به معروف و مبانی و کارکرد امر به معروف در نظارت بررسی شده است. در فصل سوم، نظارت سیاسی و نقش امر به معروف در آن و همچنین در مهار قدرت نشان داده شده است. فصل چهارم، به ابعاد نظارت و چگونگی نظارت متقابل مردم بر یکدیگر و بر دولت و گروه ها و بالعکس و حدود وظایف و اختیارات هریک اختصاص دارد و در فصل آخر به شرایط و ویژگی های آمران و ناهیان و چگونگی تمایز بین معروف و منکر و شیوه های نظارت پرداخته شده است.
“
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.