توضیحات

در فهم متعارف، شنیدن مرتبط با گوش سَر و واکنش­های زیست­شناختی است، اما در وادی قرآن و کوی سنت و سپهر عرفان، شنیدن؛ لایه­های باطنی و عمیقی دارد با معانی متنوع. در این اثر از لایه­های باطنی شنیدن به شنیدن معنوی یا ادراک شنیداری فرازیستی یاد شده است. متعلّق شنیدن در این کتاب نه صداها و نواهای معمولی که ساز و نوای وجود است؛ سازی که با شنیدن آن، هم روان ما تنظیم می­شود و هم اخلاق­مان بهتر می­شود. آدمی به حسب اینکه کدام لطیفه از لطائف سبعه او فعال است و به حسب اینکه مظهر چه اسمایی است نحوه شنیدن فرازیستی متفاوتی دارد؛ در انسانی، حق، حق و باطل، باطل؛ و در انسان دیگر، حق، باطل و باطل، حق شنیده می­شود. بیشترین بار ایمان، آموزش، فرهنگ، و تفکر بر دوش شنیدن فرازیستی است و این گونه شنیدن ضرور­ی­ترین امری است که در روزگار کنونی بدان نیازمندیم.