توضیحات

….امیرهوشنگ ابتهاج غزل‌سرایی عارف مسلک نیست؛ او یا غزل عاشقانه می‌سراید یا اشعار سیاسی و اجتماعی با بیان رمانتیک و تغزلی. وی شعرهایش را از لحظات زندگی‌اش شکار می‌کند؛ از دیداری با «شهریار»، از خاطره‌ای در زندان ، از مرگ یک رفیق یا آشنا، از دلتنگی برای یک دوست و… اما به دلیل تبعیت بی چون و چرای او از زبان و اسلوب بیانی شاعران بزرگ تاریخ ادب فارسی که به درست یا غلط شاعرانی عارف مسلک خوانده شده‌اند، مخاطب ناخودآگاه شعر او را نیز عارفانه می‌خواند یا دریافت می‌کند.

پاسخ به سوالات زیر را در کتاب سایه روشن‌های «سایه» بخوانید:

ـ غـزل چیست و چه سابقه و سنتی دارد و غزل معاصـر چـه ویژگـی‌هـای و جـایگاهـی در ادب معاصـر دارد؟

ـ شعر نو چیست و چه سابقه‌ای دارد ؟ آیا شعر نو خود به سنت تبدیل نمی‌شود یا نشده است ؟

ـ شعر «ابتهاج»(سنتی یا نو)چه ویژگی‌هایی دارد؟

ـ ارزش شعر «ابتهاج» متنی است یا فرامتنی؟

ـ موضـوعات و محتواهای اصـلی شعر«ابتهاج» کدام است؟

ـ آیا «ابتهاج» شاعر نوگرایی است؟

ـ آیا «ابتهاج» شاعر مهمی است؟چرا؟