محمدرضا سرشار

داستان‌نویسی

نخستین آثار قلمی سرشار (رهگذر) در سال ۱۳۵۲، در یکی از مجلات هفتگی ادبی، و اولین کتابش در سال ۱۳۵۵ به‌چاپ رسید. در مجموع، چهار عنوان کتاب و چند داستان کوتاه از سرشار، در دوران پیش از انقلاب منتشر شد. مهم ترین کتابش در این دوره داستان کودکان«گرداب سکندر» بود که بر اساس داستانی فولکلوریک و متداول در بنادر جنوبی ایران نوشته شده است. شاید بتوان گفت این داستان موفقترین داستان سرشار است.

سرشار فعالیت ادبی خود را در دوران پهلوی پی گرفت. با وجود این، همزمان با اوج‌گیری انقلاب ۵۷، در اواخر دورهٔ دولت غلامرضا ازهاری دستگیر و اوایل نخست‌وزیری شاهپور بختیار، همراه با خیل زندانیان سیاسی، آزاد شد.

در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال۵۷، حدود ۱۴۰ عنوان کتاب دیگر از وی، در قالب داستان، پژوهش، نقد و مباحث نظری ادبی، به شکل تألیف یا ترجمه، و تعدادی نیز مانند سه شمارهٔ گاهنامهٔ داستان، هفت مجلد قصه‌های انقلاب، دو مجلد «سه‌شنبه‌های دوست‌داشتنی» و غیره به‌صورت گردآوری و ویرایش برای کودکان و نوجوانان و بزرگ‌سالان منتشر شد.

گویندگی و قصه‌گویی

محمدرضا سرشار از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۸۴، اجرای برنامهٔ رادیویی قصهٔ ظهر جمعه را برعهده داشت. او همچنین دو سال در برنامهٔ نوجوان شبکهٔ یک سیما به نام «آستانه» قصه‌گویی کرد و اجرای ده‌ها برنامه قصه‌گویی برای کودکان و نوجوانان در شبکه‌های قرآن، دو و پنج سیما را برعهده داشت.

اجرای نریشن‌های چندین فیلم مستند تلویزیونی برای شبکهٔ افق و یک سریال تلویزیونی نیز در کارنامهٔ سرشار دیده می‌شود.

محمّدرضا سرشار در سال ۱۳۳۲ در شهر کازرون متولد شد. او پس از اخذ دو دیپلم فنی و ریاضی و طی دورهٔ سربازی در کسوت سرباز معلم (سپاهی دانش) در سال ۱۳۵۴، در رشتهٔ مهندسی صنایعِ دانشگاه علم و صنعت ایران مشغول به تحصیل شد. اما به‌خاطر علاقه‌ای که به نویسندگی داشت پس از گرفتن فوق‌دیپلم دانشگاه علم و صنعت را رها کرد و به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. سرشار در سال ۱۳۵۹ در شیراز ازدواج کرد. در سال ۱۳۸۵ از سوی شورای ارزشیابی هنرمندان و نویسندگان مستقر در وزارت ارشاد، برای مجموعه فعالیت‌های ادبی سرشار، به وی گواهینامهٔ درجه یک هنری داده شد.