توضیحات

در این کتاب بیان می‌شود که چگونه لیبرالیسم ایرانی پابه‌پای جریان اصیل دینی از جنبش تنباکو تا انقلاب اسلامی و بعد از آن با شیوه‌های مختلف به تعامل با سایر ارکان قدرت در جامعه ایران یعنی حاکمان مستبد و علمای دینی پرداخته و در شرایط مختلف زمانی، چهره‌های خاصی از خود نشان داده است. سئوال اساسی در کتاب آن است که جریان‌های راست و لیبرالی در ایران به دنبال کدام هدف بنیادی بوده‌اند و اصلی‌ترین و نهایی‌ترین آرمان آنها چه بوده است؟

فرضیه اصلی در این کتاب عبارت است از اینکه «علی رغم تعدد جریان‌ها و گروه‌های راست و لیبرال اعم از لائیک و دینی، آرمان مشترک و نهایی آنها برقراری یک نظام لیبرالی بر پایه سکولاریسم در ابعاد فکری، سیاسی و اجتماعی بوده است.» بر اساس این تحقیق زیربنای اصلی منازعه یک قرن و نیم جامعه ایرانی هم، فرضیه ذکر شده بوده که در هر دوره تاریخی به شکلی خاص ظاهر شده است.

کتاب لیبرالیسم ایرانی در۵ فصل سامان یافته است:

فصل اول: درآمدی بر لیبرالیسم (پیدایش، مبانی و مؤلفه ها)

صل دوم: لیبرالیسم ایرانی از آغاز تا تبیین (نسل اول لیبرال های ایرانی)

فصل سوم: لیبرالیسم ایرانی در تلاش تحقق (مشروطه و استبداد)

فصل چهارم: حضور و حاشیه گزینی محافظه کارانه (۱۳۵۷-۱۳۲۰)

فصل پنجم: لیبرالیسم ایرانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی