توضیحات

کتاب جستارهایی درفلسفه هنر، شامل بررسی و نقد آراء برخی فیلسوفان هنر چون افلاطون، ارسطو، هگل، هایدگر، سنت‌گرایان و مکتب‌های فلسفی هنر است.

فصول مختلف کتاب مکرراً مورد ارجاع پژوهشگران فلسفه و هنر قرار گرفته است.دکتر احمدرضا معتمدی از بنیانگذاران مباحث فلسفه هنر در مباحث دانشگاهی و آکادمیک است و خود تجربه هنری را با آثار فاخر فلسفی در حوزه سینما به جان آزموده است. بررسی مقایسه‌ای و تطبیقی همراه با نقد و واکاوی در آراء فیلسوفان هنر از افلاطون تا هگل و سنت‌گرایان، و یا تأثیر آراء فیلسوفان برجسته مکتب شرق چون شانکار، بر هنر معاصر چون سینما در سلسله مقالات کتاب، حاوی دیدگاه‌هایی بدیع و نواندیشانه در ساحت فلسفه هنر است. دکتر رضا داوری اردکانی در یادداشتی درباره این مقالات، آن را نتیجه پژوهش و تدریس سالیان متمادی فلسفه هنر، تجربه تولید اثر هنری و انس با زبان تلقی می‌کند. در بخشی از یادداشت دکتر رضا داوری اردکانی درباره کتاب می‌خوانیم:

“هنرمندان خود کمتر از هنر گفته‌اند و اگر گفته باشند، حسب حال گفته‌اند. اینان هنر و اثر هنری را در برابر خود و بیرون خود نمی‌بینند و از ذات آن نمی‌پرسند. این فیلسوف است که به اثر هنری نظر می‌کند تا در آن جوهر و ذات هنر را بیابد.

نویسنده مقالات دربارهٔ هنر در دانشگاه فلسفه آموخته است و با آرا و اقوال فیلسوفان دربارهٔ هنر آشناست و چنان‌که اشاره شد، فلسفهٔ هنر تدریس می‌کند. او که خود اهل هنر و صاحب آثار ممتاز در سینمای ایران است، در زمرهٔ شایسته‌ترین کسانی است که می‌تواند دربارهٔ هنر قلم بزند؛ زیرا هم از نظر فیلسوفان اطلاع دارد و هم چگونگی پدیدآمدن یک اثر را به جان آزموده است؛ پس او می‌تواند آرای فیلسوفان را با رجوع به تجربه‌های خود تفسیر کند و اشاره‌های فیلسوفان را با رجوع به اصول اهل هنر بهتر دریابد و شاید به آن تجربه‌ها روشنی ببخشد.

من پیش از این، مقاله راجع به هیدگر را – که در این دفتر آمده است – خوانده بودم. این مقاله به تحقیق یکی از بهترین نوشته‌هایی است که در زبان فارسی دربارهٔ نسبت میان زبان و هنر نزد هیدگر نوشته شده است و با این نتیجه ختم می‌شود که «… نه زبان واسطه “بیانی” و کنش انسانی است و نه هنر رسانه خاص ارتباطی و نه شاعری در هم بافتن اوهام و احلام انسانی است…» زبان نوشته هم زبان متین و دقیقی است و این حکایت از آشنایی نویسنده با شعر و ادب فارسی می‌کند و مگر ورود در بحث هنر بدون انس با زبان میسر است؟”