توضیحات

در سال ۲۰۰۱ پس از حادثه حمله به برج های بانک تجارت جهانی، بعضی از روشنفکران آمریکا در حکومت پذیرفتند که آمریکا در جهان منفور است؛ اما این نفرت را ناشی از سوء تفاهم و اشتباه دانستند! آن ها به جای اینکه عذرخواهی کنند، طلبکار مردم جهان شدند و آنان را تلویحاً به ناسپاسی متهم کردند؛ گویی مردم ‍ژاپن، شیلی و … باید از آمریکا سپاسگزار باشند.

به هر حال در کتاب آمریکاستیزی در جهان اسلام، نشان داده شده است که اکثر مسلمانان جهان و مردم کشورهای اسلامی از مداخله های آمریکا در کشورهای خود بیزارند و این بیزاری از پایان جنگ جهانی دوم تا کنون مدام شدت پیدا کرده است. در واقع نوشتار حاضر حاصل نخستین بخش از برنامه Menarision 2010 می باشد که توسط این مؤسسه انتشار یافته است. بخش مقدمه کتاب توسط زیگرید فتح نوشته شده است. این بخش، نخست به تعریف و تبیین بحث ضد آمریکاگرایی می پردازد و در ادامه به شاخص بندی ضد آمریکاگرایی پرداخته و آن را از دیدگاه روبین استین و اسمیت به چهار دسته واکنشی، ایدئولوژیکی، انقلابی و ابزاری تقسیم می کند. پس از مقدمه، نویسندگان دیگر بر مبنای چارچوب ضد آمریکاگرایی ارائه شده در مقدمه، به بررسی موردی کشورها می پردازند.

در فصل یکم، به نگرش ضد آمریکاگرایی در مجموعه کشورهای مغرب عربی که شامل لیبی، تونس، الجزایر و مراکش است، پرداخته می شود.

در فصل دوم مصر به عنوان پرجمعیت ترین کشور عربی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد.

در فصل سوم تحت عنوان سودان، نخست به سیاست های آمریکا در قبال این کشور توجه و به این موضوع پرداخته می شود که ضد آمریکاگرایی در سودان بیشتر بعد ایدئولوژیکی و واکنش گرایی دارد.

در فصل چهارم گرایش های ضد آمریکاگرایی در عربستان سعودی مورد بررسی واقع می شود.

در فصل پنجم به کشورهای عربی خلیج فارس توجه می شود.

در فصل ششم کشور یمن بررسی می شود.

در فصل هفتم به عراق در دوران پیش از سقوط صدام پرداخته می شود و دلایل رشد گرایش های ضد غربی و ضد آمریکایی در این دوران جست و جو می شود.

در فصل هشتم، اردن، لبنان و سوریه در چارچوب بلاد شام مورد بررسی قرار می گیرد.

فصل نهم به موضوع ایران می پردازد.

در فصل دهم پاکستان مورد بررسی قرار می گیرد.

در فصل یازدهم کشورهای جنوب صحرا مورد توجه واقع می شود.

در فصل دوازدهم جنوب شرق آسیا با تمرکز بر اندونزی و مالزی مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

نویسندگان کتاب حاضر بر این باورند که تنها راه حل، تغییر در سیاست خارجی آمریکاست و مهم ترین مؤلفه آن دست کشیدن از حمایت اسرائیل است. با این حال به نظر می رسد ایالت متحده راه درازی در تغییر نگرش مردم منطقه در پیش دارد و حوادث اخیر در منطقه نشان می دهد که سیاستمداران آمریکایی به دنبال تغییر نگرش خود نیستند و شاید در نهایت این الزامات منطقه باشد که بر ایالات متحده تحمیل می شود.