توضیحات

ناهمخوانی منظومه فکری برخی جریان های التقاطی، انحرافی و رادیکال، با واقعیتی به نام «انقلاب اسلامی» و حقیقتی برخاسته از آن در قامت نظام جمهوری اسلامی، عواملی مغرض را از همان اوان دوران انقلاب بر آن داشت که ضمن انجام حرکت های خزنده نرم، گاه و بی گاه عَلَم مخالفت و حتی معاندت با آرمان های امیدبخش این انقلاب را برافرازند. یکی از این جریان ها «باند روسیاه مهدی هاشمی» است که با برخورداری از پشتیبانی های بی حد و حصر قائم مقام رهبری وقت، چند صباحی فضای کشور اسلامی مان را جولانگاه عقاید مسموم خویش ساخت.

جنس اختلاف سلایق جریان های تأثیرگذار در ابتدای دهه شصت در برخی موارد بسیار مخرب بود؛ به گونه ای که به دفعات مورد انتقاد آن پیر روشن ضمیر، حضرت امام خمینی(قدس سره) نیز قرار گرفت. یکی از این جریان ها، باند مهدی هاشمی بود که بعدها به «جریان اصفهان» مشهور شد.

مهدی و دوستانش تلاش داشتند انقلاب را به سمت اهداف دور از حق خود سوق دهند و منحرف سازند. آنها با الهام از آرمان های چپ گرایانه و گرفتن الگوی انقلاب چینی، از سویی تلاش داشتند در لوای دین و تظاهر به اسلام در بدنه نظام نفوذ کرده، نیروسازی نمایند و در مواقع حساس اهداف خود را عملی کنند و از سوی دیگر در تلاش بودند تا انقلاب مسلحانه علیه انقلاب پویای اسلامی را از روستاها آغاز کنند. این جریان با پیشنهاد آقای منتظری به مهدی به منظور عضویت ایشان در شورای فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بسیار نیرو گرفت، به طوری که وی پس از چندی از رهبران نهضت های آزادی بخش سپاه شد. این اتفاق موجب شد او از امکانات سپاه به خوبی بهره برداری کند و امکانات داخلی و نفوذ خارجی خود را تحکیم بخشد. مهدی با اتکا به آقای منتظری، به حوزه نیز نفوذ کرد و به تربیت طلابی با تفکرات نزدیک به خود اقدام کرد. او حتی برای طلاب خارجی نیز برنامه ریزی کرد و مؤسسه نهضت جهانی اسلام را تأسیس نمود. انتخاب آقای منتظری به قائم مقام رهبری، قدرت این جریان را بسیار افزود و به راستی مشخص نبود اگر امام راحل در برابر این جریان با اقتدار کامل نمی ایستاد، چه اتفاقی می افتاد.

مهدی هاشمی از میان رفته است، ولی جریان او هنوز زنده و پرتلاش است. مرور عبرت آمیز گلوگاه های حساس این چنینی، از تاریخ سیاسی این مرز و بوم برای اذهان نورسته جوان امروز که شاخصه پرسشگری جزئی از شخصیت آنهاست، همچنان بااهمیت است. کتاب مهدی هاشمی به قلم حسن ابراهیم زاده با هدف شفاف سازی فضای غبارآلود این جریان، از بخش های: گسست، پیوند، زندان، بازگشت، التقاط، ترور، انقلاب، انفعال، پایگاه فتنه، انشعاب، جفا و فرجام تشکیل شده است.