توضیحات

فصل اول – عقلانیت در اسلام: رویکرد مذاهب اسلامی نسبت به مباحث استدلالی.

فصل دوم – اهمیت و جایگاه عقل در اسلام: امتیاز انسان بر حیوان، عقل ابزار شناخت، دعوت اسلام به خردورزی و جایگاه عقل در احکام و شریعت.

فصل سوم – عقل و دین: نقش عقل در دین(عقل، تصفیه کننده تفکر دینی و حامل تشخیص و جعل قوانین در قلمرو شریعت: احکام شرعی تابع مصالح و مفاسد واقعی و لوازم احکام)، نقش دین در یاری به عقل(حجیت عقل، دعوت به عقل از طرف قرآن، استفاده از نظام علی و معلولی، فلسفه احکام، مبارزه با لغزش های عقل، وحدت قلمرو، هدایت عقل، قداست بخشی به عقل) و تعارض عقل و دین.

فصل چهارم – عوامل رشد عقل و موانع آن: عوامل رشد عقل(اعتدال، اخلاق و تقوا، انبیا، عمل و کار، استفادۀ صحیح از عقل، آینده نگری، همیاری علم و عقل و آزادی عقل) و موانع رشد عقل(تبعیت از ظن و گمان، شتاب زدگی، تمایلات نفسانی، تقلید، شخصیت گرایی، تعصب و استفادۀ نابجا).

فصل پنجم – آثار و کارکردهای عقل: جهان بینی و برنامه زندگی مناسب، ابتنای ایمان راستین بر تعقل، عقل کاشف باطن هستی، عقل دریچه ای به نامحدود، عقل وسیلۀ مهار امیال، عقل سازندۀ آینده و عقل و نفی تقلید.

فصل ششم – عقل، علم و عرفان: عقل و عرفان، عقل و علم، اسلام، عقل، فلسفه از دیدگاه اسلام و اسلام، عرفان.

فصل هفتم – پاسخ به شبهات: عقل گرایی شیعه به جهت باطنی گری تشیع است، عقل گرایی شیعه به جهت ایرانی بودن شیعیان است، عقل گرایی شیعه ناشی از آشنایی با فلسفۀ یونان است، قرآن صرفاً به مطالعه در طبیعت و مخلوقات دعوت کرده است، نه به مباحث عقلی و چگونه می توان با توجه به اشتباهات فراوانی که عقل مرتکب می شود در امور مهمی مانند امور دینی به آن تکیه کرد؟.