توضیحات

«چراغ مناجات» نگاره هایی درباره زندگانی آیت الله ملکی تبریزی است، در بخشی از این کتاب می خوانیم:

حاج میرزا شفیع بزرگ خاندان ملکی تبریزی روز هفتم توی گوش بچه‌اش اذان گفت و اسمش را گذاشت جواد. میرزا جواد بعد از مکتب رفت حوزه. صرف، نحو، منطق، معانی و بیان را در تبریز خواند. بعد از تمام کردن سطح به نجف رفت. اول از همه پیش میرزاحسین نوری، بعد هم پیش شیخ محمدتقی طبرسی علم‌الحدیث یاد گرفت. استاد فقه‌اش حاج آقا رضا همدانی بود و استاد اصولش، ملامحمدکاظم خراسانی. درس و بحث علمی‌اش جای نقص نداشت. همه استادانش بزرگان زمان او بودند. مانده بود استاد درس اخلاق. تازه رسیده بود به نوزده سالگی. برای سیر و سلوک رفت پای درس اخلاق آخوند ملاحسینقلی همدانی او از نوادگان جابربن عبدالله انصاری بود و بزرگ‌ترین معلم اخلاق قرن چهارده. چهارده سال در محضر آخوند همدانی شاگردی کرد.

آنها که سیر و سلوک‌شان به سمت خدا، با شوق و جذبه و شور است، عشق به حق‌تعالی آنها را پیش می‌برد. اینها «خراباتی» اند.

آنها که بیشتر تحت تأثیر ابهت و خوف و جلال خداوند هستند، راه حق را با سوز و گداز و غصه فراق و ترس از عذاب هجران می‌گذرانند. اینها «مناجاتی» اند.

میرزا جواد آقا، شیخ مناجاتیان بود.