توضیحات

کتاب دین در جهان معاصر از کتابهای پرسمان کانون اندیشه جوان به شمار می آید که در چهار فصل تدوین شده است:

فصل اول: دین و مقتضیات زمان معاصر؛ در این فصل به پرسش های زیر پاسخ داده شده است:

با توجه به این که دین، ثابت و دارای منابع محدود (کتاب و سنت) است، چگونه می تواند نیازهای متغیر و بی شمار جوامع بشری را در طول قرون و اعصار پاسخ گو باشد؟؛ الگوی اسلام عصر پیامبر متناسب با حوادث آن دوران است. در این صورت آیا می توان از تعمیم این الگو تا دوران کنونی سخن گفت؟؛ با توجه به پیشرفت علوم و تأثیر پیش فرض ها در فهم دین، چگونه می توان برای دین قلمرویی ثابت و کامل ادعا کرد؟ این امر وظیفه احیاگران دینی در جهان جدید است که دینی متناسب با عقلانیت مدرن عرضه کنند؟؛ بخش اعظم اخلاق از ارزش های خادم تشکیل می شود. ارزش های خادم همان آداب متناسب با مقام اند. بنابراین چگونه می توان انتظار داشت که دین، اخلاقیات را که با تغییرات زندگی تغییر می کند، یک جا در اختیار انسان قرازر دهد؟.

فصل دوم: گوهر دین و نیاز زمانه؛ در این فصل به پرسش های زیر پاسخ داده شده است:

گوهر و حقیقت دین به تبع عوارض و عرضیات دوران، قبض و بسط پیدا می کند. بنابراین چگونه می توان گوهر دینی عصر پیامبر(ص) را به همه دوران ها و شرایط تعمیم داد؟؛ با توجه به این که پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) ساحت های مختلفی داشته اند، آیا هر سخن و رفتار آنان می تواند به عنوان الگویی برای مردم باشد؟ آیا می توان سخن و رفتار آنان را اصول کلی دانست و به همه اعصار تعمیم داد؟.

فصل سوم: دین و توسعه؛ در این فصل به پرسش های زیر پاسخ داده شده است:

از آن جا که دین از امور درونی و دلبسته انسان است و علم و صنعت از تعلقات خارجی او، چگونه دین می تواند در عرصه علم و صنعت سخن بگوید؟ آیا نمی توان گفت امور دنیوی مثل علوم، اقتصاد، سیاست و حکومت، استقلال ذاتی دارند و قابل تقسیم به دینی و غیر دینی نیستند؟؛ در عرصه مدیریت و برنامه ریزی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دوره مدرن، چگونه می توان با کمک گرفتن از فرشتگان، جن، نذر، قربانی، دعا، استخاره، نماز استقسا و شفاعت، مسائل را حل کرد؟؛ اگر ادیان برای آموختن علوم انسانی آمده بودند چرا در دامن آن ها یک عالم اقتصاد یا یک جامعه شناس یا یک روان شناس به معنای امروزین پرورده نشده است و چنین تعالیمی در میان آنان به وجود نیامد؟ چرا بنیان گذاران این علوم، مبانی این علوم را از دل تعلیمات دینی استخراج نکرده اند؟.

فصل چهارم: اجتهاد و جهان معاصر؛ در این فصل به پرسش های زیر پاسخ داده شده است:

چگونه می توان اجتهاد را راه حل تناسب دین با زمان دانست و حال آنکه اجتهاد هیچ گاه ماهیت چیزی را عوض نمی کند و اقلی بودن احکام و معارف را به اکثری بودن بدل نمی کند؟.