توضیحات

حکمت متعالیه در پرتو تمهیدات الهی، عقلانی و سلوکی برای نیل به موهبت کمال قدسی و روش نگرش معرفتی به نظام احسن آفرینش، مقصد غائی حکمت را تربیت و کمال اخلاقی انسان می‌داند و اساس حیات معقول و زندگی الهی را رشد فضیلت‌های رفتاری و درونی عنوان می‌کند، مکتب صدرائی قوانین اخلاقی را از روزنه یافته‌های برهانی و تجربه معنوی متمایز از فیلسوفان پیش از خود واکاوی نموده، خاستگاه تکوین ملکات و محاسن فضایل را تهذیب ظاهر، تطهیر دل، تنویر قلب دانسته و حاصل این موهبت را گذر از خویشتن و استمداد از سرچشمه قدسی نور وحی می‌بیند و معتقد است خیر حاکم بر ارزش‌های اخلاقی علاوه بر عدالت، از عناصری چون حق، زیبایی، استمرار و مصلحت شکل می‌گیرد و انسان رهرو سعادت، نیازمند کرامت، حکمت، حریّت، بندگی و قرب به حق، عقلانیّت، سلوک الهی در ساحت عمل؛ نگاه قدسی‏ به قوانین اخلاقی و تبعیّت از نوامیس شریعت است.